در اسارت باورها
از اسارت تا آزادی، راهِ درازی است. هم اسارت چیزی نسبی است و هم آزادی. نسبت به‌این روزگار كه اكنون هستیم، ما در اسارتِ باورهایی این گونه زاده شدیم و شکل گرفتیم. شاید باور نکنی که با جان كندن بسیار، چیزهای تازه آموختیم و می‌آموزیم....
_____________________________________________________________
به مناسبت شب قدر با اشاره به خطبه‌ای از نهجالبلاغه
و شرح این نکته که ما از همان روزگار شکل گیری امپراطوری اسلامی تا کنون و در هیچ‌کدام از کشورهای ظاهرا مسلمان کنونی، اعم از ایران و عراق و افغانستان و مصر و دیگر کشورها، جامعه‌ای به معنای واقعیِ اسلام نداشته‌ایم
_____________________________________________________________
یاد آوران
رسولان را صفتي هست كه بسياري دانايان و معلمان و مؤمنان و داعيه‌داران علمِ الهی و اصحاب دين و ارباب دنيا از آن بي‌بهره‌اند. آن صفت "به‌ياد آورنده" است. یعنی که هر آدمي "خودی" در خود پنهان دارد كه فراموشش كرده و از ياد برده، همان "خودی" که باید زنده و نو به نو شونده و خلاق می‌بود اما در انبوه نقاب‌ها و صورتک‌های بدلی و تقلیدی و تصنعی گم شده است.
_____________________________________________________________
فصل یازدهم از ادب و عرفان انسان‌گرا/ نسبت حافظ با قرآن:
حافظ، به‌هنگامِ پيرانه سري، وقتي که شورمندي‌هاي روزگار جواني را پشت سر نهاده، گه‌گاه از کارنامه‌ي خود مي‌گويد که سال‌ها پيروي مذهب رندان کرده است، از راهي که تا کنون آمده ياد مي‌کند، حتي از حشر و نشر با ساقي و از درباني ميخانه سخن مي‌گويد و از اين همه، نه تنها پشيمان نيست بلکه بر آن است که هرچه کرده، همه از دولتِ قرآن بوده....
_____________________________________________________________
فصل دهم/ حافظ و میراثِ پر تناقض یک دوره‌ی تاریخی
از ورود اعراب به ايران تا روزگارِ حافظ را یک دوره‌ی کامل برای زبان و ادب پارسی دانسته‌ام و ديوانِ حافظ انگار حاصلِ اين دوره‌ي پر فراز و نشيب است. آنچه به اين دوره‌ي تاريخي، ويژگي بخشيده و آن را از ديگر دوره‌ها متمايز کرده است، زبان و ادب و عرفان است. گمانم اشاره‌اي کوتاه به روند شکل‌گيري اين دوره بي‌مناسبت نباشد، البته از آن منظر که من دريافته‌ام. اگرچه در فصل‌هاي پيشين، کم و بيش نکته‌هايي در اين باره نوشته بودم.
فایل PDF:
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فصل نهم از عرفان انسان‌گرا:حافظ، رند ریاکار
فروپاشی حکومت ایلخانان و آشوب امیران فرصت طلب در سرتاسر ایران، آتش جنگ‌های داخلی را شعله‌ور ساخت، ایران تکه تکه و برای هر شهری یا هر منطقه‌ای امیرانی مدعیِ حکومت پیدا شد. در همین کشاکش‌ها و هیبت شمشیرهای خون چکان است که حافظ را رند ریاکار یافتم
فصل نهم/ حافظ، رند ریاکار
_____________________________________________________________
نگاهی دیگر به سوره‌ی اسراء
وقایعی که قرآن از بنی‌اسرائیل بر می‌شمارد و تعریض‌هایی که بر آنان دارد، چیزهایی است که بعدها اغلب مسلمانان هم به آن گرفتار شدند. چیزهایی مانند خود بزرگ بینی‌ها، غلو در دین، و طرح معجزات عجیب و غریب برای بزرگ نمایی خود
برگزیدهها:
روز داوری
____________________
شاید چیزی را از قلم انداخته بودیم
____________________
____________________
____________________
____________________
____________________
نه بازگشتِ به گذشته
نه گسست از آن
نه خودرا تکرار میکنیم نه تاریخ را
ادامهی خود هستیم، ادامهی تاریخ هستیم
آنچه بودهایم و بوده است را
نقد میکنیم، بازخوانیِ تازه میکنیم
برای آفرینشِ امکانهای تازه
(از کوتاه نوشتهها)
--54.80.247.119